وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِّمَّن یُکَذِّبُ بَِایَتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ حَتَّى إِذَا جَآءُواْ قَالَ أَکَذَّبْتُم بَِایَتِى وَلَمْ تُحِیطُواْ بِهَا عِلْماً أَمَّاذَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ترجمه و (یاد کن) روزى که از هر امّتى گروهى از کسانى که آیات ما را انکار مى کنند محشور مى کنیم، پس آنان از پراکنده شدن منع مى شوند. چون گردآیند، (خداوند) مى فرماید: آیا آیات مرا دروغ انگاشتید و حال آن که به آنها احاطه علمى نداشتید، آیا شما (در طول حیات جز تکذیب) چه مى کردید؟ با توجّه به اینکه در قیامت همهى مردم محشور مى شوند، و ناهم فلم نغادر منهم احداً» و آیهى مورد بحث (۸۳ نمل) مى فرماید: از هر امّتى تنها گروهى را محشور مىکنیم، روشن مى شود که این آیه مربوط به قیامت نیست، بلکه مربوط به رجعت است که قبل از قیامت گروهى زنده مىشوند. در قرآن براى زنده شدن در دنیا، نمونههایى آمده است، از جمله در سوره بقره مى خوانیم: خداوند به گروهى فرمان مردن داد، سپس آنان را زنده کرد؛ فقال لهم اللّه موتوا ثمّ احیاهم» یا در جاى دیگر مىفرماید: ما شما را بعد از مرگ در همین دنیا زنده کردیم؛ بَعَثناکم مِن بَعد مَوتِکم» و به حضرت عیسى (ع) مى فرماید: تو با اذن من مرده ها را زنده از قبرها خارج مىکنى؛ اذ تخرج المَوتى بِاِذنى»(و دربارهى یکى از اولیاى خدا مىفرماید: او را براى صد سال می راندیم و بعد از این مدّت او را زنده کردیم؛ فاَماتَه اللّه مائة عام ثمّ بَعَثه» همچنین در روایات بسیارى نیز وارد شده است که قبل از قیامت، افرادى که در ایمان یا کفر برجستگى دارند، به ارادهى خداوند زنده مى شوند و با حاکمیّت اهل حقّ، براى مدّتى زندگى مى کنند و سردمداران کفر، کیفر مى شوند.
در چند آیه بعد میفرماید:
وَيَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ﴿۸۷﴾
و روزى كه در صور دميده شود پس هر كه در آسمانها و هر كه در زمين است به هراس افتد مگر آن كس كه خدا بخواهد و جملگى با زبونى رو به سوى او آورند (۸۷)
در این آیه اخیر معلوم میشود زنده شدن در رجعت و قیامت متفاوتند.
آیات دیگری که نشان دهنده رجعتند:
آیه ۱۶ فصلت
آیه ۱۸ کهف
آیه ۱۲۸ انعام
زنده ,مى ,مى ,گروهى ,قیامت ,كه ,را زنده ,مى فرماید ,كه در ,است که ,این آیه
درباره این سایت